Η Εξωσωματική Γονιμοποίηση (IVF) είναι μια θεραπευτική προσέγγιση σε περιπτώσεις υπογονιμότητας. Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που δεν ανταποκρίνονται σε απλούστερες θεραπευτικές παρεμβάσεις.

Κατά τη διαδικασία αυτή, τα ωάρια μιας γυναίκας γονιμοποιούνται από το σπέρμα σε περιβάλλον εργαστηρίου.

Ένα ή περισσότερα από τα γονιμοποιημένα ωάρια (έμβρυα) μεταφέρονται στη συνέχεια στη μήτρα της γυναίκας, με στόχο να εμφυτευτούν για να υπάρξει εγκυμοσύνη.

Πότε ενδείκνυται;

• Οι σάλπιγγες είναι απούσες ή φραγμένες.
• Έχουμε υπογονιμότητα λόγω σοβαρού προβλήματος στο σπέρμα (χαμηλός αριθμός σπερματοζωαρίων ή μικρή κινητικότητα σπέρματος ή όταν το σπέρμα πρέπει να εξάγεται χειρουργικά από τους όρχεις).
• Η μεγάλη αναπαραγωγική ηλικία του ζευγαριού, καθώς ο χρόνος που περνά είναι πολύτιμος και τα ποσοστά εγκυμοσύνης με άλλες θεραπείες είναι μειωμένα.
• Σε περιπτώσεις υπογονιμότητας όπου έχουν αποτύχει όλες οι άλλες θεραπείες (π.χ. ενδομητρίωση, διαταραχές της ωοθυλακιορρηξίας, ανεξήγητη υπογονιμότητα).
• Όταν υπάρχει κάποια κληρονομική γενετική ασθένεια όπου οι γονείς επιθυμούν να αποφευχθεί η μετάδοσή της στο παιδί τους. Σε αυτή την περίπτωση, η IVF συνδυάζεται με προεμφυτευτική γενετική διάγνωση (PGD). Αυτό σημαίνει ότι τα έμβρυα (ή σε ορισμένες περιπτώσεις μόνο τα ωάρια) ελέγχονται για την ασθένεια, και μόνο εκείνα χωρίς τη νόσο μεταφέρονται στη μήτρα.
• Σε περίπτωση που οι ωοθήκες δεν παράγουν ωάρια ή όταν υπάρχει πρόωρη εμμηνόπαυση (χορήγηση ωάριων από δότρια).

Η διαδικασία

Η διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης περιλαμβάνει κάποια διαδοχικά βήματα που συμβαίνουν σε περίοδο λίγων εβδομάδων:

• Αρχικά ενημέρωση του ζευγαριού σχετικά με τα βήματα που πρέπει να γίνουν κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση, τα οφέλη και τις πιθανές επιπλοκές, καθώς και τις τεχνικές για τη χορήγηση ενέσεων στο σπίτι.
• Ακολουθεί η διέγερση των ωοθηκών με φαρμακευτική αγωγή για να παραχθούν αρκετά ωάρια.
• Έπειτα γίνεται η λήψη των ωαρίων από τις ωοθήκες (ωοληψία) και η λήψη ενός δείγματος σπέρματος.
• Γονιμοποίηση των ωαρίων με το σπέρμα και ανάπτυξη των εμβρύων στο εργαστήριο.
• Τέλος η μεταφορά ενός ή περισσοτέρων εμβρύων στη μήτρα.

Συχνά μπορεί να χρειαστούν περισσότεροι του ενός κύκλοι θεραπείας με εξωσωματική για να αυξήσουμε τις πιθανότητες της εγκυμοσύνης.