Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών -μια ενδοκρινολογική διαταραχή, η οποία επηρεάζει το 10-15% των γυναικών της αναπαραγωγικής ηλικίας- είναι από τις πιο συχνές αιτίες υπογονιμότητας.

Τι είναι;

Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών -μια ενδοκρινολογική διαταραχή, η οποία επηρεάζει το 10-15% των γυναικών της αναπαραγωγικής ηλικίας- είναι από τις πιο συχνές αιτίες υπογονιμότητας.

Οι γυναίκες που πάσχουν από αυτό το σύνδρομο/πάθηση, έχουν πολλαπλές μικρές κύστες στις ωοθήκες τους.

Οι κύστες αυτές δημιουργούνται όταν διαταράσσεται ο φυσιολογικός κύκλος της γυναίκας.

 

Αίτια

Παρόλο που έχει ερευνηθεί εκτεταμένα, δεν έχει βρεθεί απάντηση όσον αφορά την αιτιοπαθογένεια της νόσου αυτής.

Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η χαρακτηριστική εικόνα των ωοθηκών (πολλαπλές κύστεις στην περιφέρεια), προκαλείται όταν υπάρχει ανωοθυλακιορρηξία (απουσία ωορρηξίας για μεγάλο διάστημα).

Οι γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες έχουν μονίμως αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων και οιστρογόνων, που δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο, ενώ η παχυσαρκία εντείνει το πρόβλημα.

Αυτό οφείλεται στην ενισχυμένη παραγωγή οιστρογόνων από το λιπώδη ιστό.

Επιπρόσθετα, τα επινεφρίδια δύναται να παράγουν αυξημένα ανδρογόνα και να συμβάλλουν με αυτόν τον τρόπο στο σύνδρομο.

 

Συμπτώματα

 Τα πιο συνήθη συμπτώματα που παρατηρούνται στις γυναίκες με πολυκυστικές περιλαμβάνουν επιγραμματικά:

  • ακμή
  • παχυσαρκία
  • διαταραχές περιόδου
  • αυξημένη τριχοφυΐα
  • υπογονιμότητα

Διάγνωση

Η διάγνωση της συγκεκριμένης πάθησης γίνεται καταρχάς με τη λήψη ενός λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού της ασθενούς σε συνδυασμό με την κλινική εικόνα.

Η διερεύνηση συνεχίζεται με διακολπικό υπερηχογράφημα ωοθηκών και εν συνεχεία με έλεγχο του ορμονικού προφίλ της ασθενούς με μια σειρά εξετάσεων (π.χ. ανδρογόνα, LH, FSH).

Επίσης, σε πολλές ασθενείς παρατηρούνται αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης.

Αντιμετώπιση

 Η αντιμετώπιση της υπογονιμότητας σε γυναίκες με αυτή την πάθηση, έχει ως σκοπό την πρόκληση ωορρηξίας. Η προτεινόμενη θεραπεία συνεπώς περιλαμβάνει:

  • Απώλεια βάρους -με την κατάλληλη δίαιτα και αερόβια άσκηση- που συμβάλλει στην επαναφορά της περιοδικότητας του κύκλου. Σε κάθε περίπτωση όμως, θα πρέπει να υπάρχει η παρακολούθηση από τον θεράποντα γυναικολόγο, ενώ χρήσιμη είναι η παρακολούθηση από ειδικό διαιτολόγο.
  • Φαρμακευτική αγωγή (π.χ. κιτρική κλομιφαίνη, λετροζόλη, γοναδοτροφίνες, μετφορμίνη) που χορηγείται με παράλληλη υπερηχογραφική παρακολούθηση.
  • Λαπαροσκοπική διάτρηση των ωοθηκών (ovarian drilling) κατά την οποία με διαθερμία δημιουργούμε πολλαπλές τρύπες στην πεπαχυσμένη ωοθηκική κάψα. Αυτή η μέθοδος, βοηθάει στην αποκατάσταση της βλάβης των ωοθηκών και στην πρόκληση της ωορρηξίας.
  • Εξωσωματική γονιμοποίηση, αν οι άλλες μέθοδοι δεν φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Με αυτή τη μέθοδο υπάρχει ο κίνδυνος της υπερδιέγερσης των ωοθηκών (δηλαδή οι γυναίκες με τη φαρμακευτική αγωγή να παράγουν πολλά ωάρια), γι’ αυτό είμαστε πολύ προσεκτικοί στις δόσεις φαρμάκων που χορηγούμε και στα πρωτόκολλα διέγερσης.